Leticia Fernández-Friera, kardiolog: „Dzięki corocznemu zastrzykowi możemy kontrolować poziom cholesterolu, ciśnienia krwi i glukozy”.

Kardiolog Leticia Fernández-Friera jest zdeterminowana, aby zmienić statystyki. Te dane w Hiszpanii pokazują, jak choroby układu krążenia (zawały serca, udary mózgu itp.) stały się główną przyczyną śmierci kobiet. Są dziesięć razy bardziej śmiertelne niż rak piersi , chociaż nie ma kampanii wczesnego wykrywania, aby im zapobiegać. Jej walka rozpoczęła się w Massachusetts General Hospital w Bostonie (USA), gdzie ukończyła rezydenturę, a teraz w Hiszpanii z jej inicjatywą „Women's Heart” i CIEC, Kompleksowym Centrum Chorób Układu Krążenia, którym kieruje w ramach grupy HM Hospitales. „Kobiety są diagnozowane późno, a gdy już są, ich rokowanie jest gorsze niż u mężczyzn” - mówi.

Co jest nie tak? Czy pacjenci nie chodzą do lekarza, czy sami lekarze mają trudności z uwierzeniem, że kobieta może mieć zawał serca?

Oba. Choroby układu krążenia są główną przyczyną śmierci, a społeczeństwo i niektórzy specjaliści nie znają tej kwestii. Nadal jest wiele do zrobienia, edukacji i badań. Podnoszenie świadomości na temat chorób układu krążenia u kobiet to wyzwanie, które musimy wspólnie osiągnąć. Specjaliści muszą się uczyć i szkolić, aby podejście terapeutyczne było takie samo dla kobiet i mężczyzn, bez niedoceniania ich podatności na zachorowanie. A kobiety muszą znać objawy zawału serca, aby móc udać się na pogotowie bez opóźniania diagnozy. Widzę to każdego dnia. Pamiętam młodą pacjentkę, która przyszła do mojego gabinetu, ponieważ zawsze czuła się zmęczona. Wcześniej była u innych lekarzy, którzy po prostu powiedzieli jej, że jest krucha i słaba. Ta słabość była w rzeczywistości chorobą serca, z którą się urodziła. Zasadniczo miała dziurę w sercu, przez którą jej czysta krew mieszała się z brudną. Zoperowaliśmy ją i nie była już zmęczona.

Czy istnieje serce mężczyzny i serce kobiety?

Serce jest takie samo u obu płci, chociaż istnieją niuanse, takie jak rozmiar. Ale mamy te same komponenty i możemy zachorować w ten sam sposób.

Są takie same, ale niektóre objawy są inne u kobiet. Czy to opóźnia wczesną diagnozę?

Ważne jest, aby zauważyć, że najczęstszym objawem zawału serca u obu płci jest ból w klatce piersiowej lub ucisk w klatce piersiowej. To prawda, że ​​kobiety mogą doświadczać innych, odmiennych objawów, które nie są tak ściśle związane z chorobą niedokrwienną serca i mogą być mylone z innymi problemami, takimi jak atak lękowy, problemy trawienne lub ogólne osłabienie. W literaturze podaje się również, że kobiety zgłaszają objawy inaczej niż mężczyźni, co może być mylące.

Czy mówimy o tym aż tak inaczej?

Przykładem jest ból w klatce piersiowej, który jest jednym z najczęstszych objawów. Mamy wyższy próg bólu, znosimy go dłużej i dłużej zajmuje nam dotarcie na pogotowie, ponieważ priorytetowo traktujemy inne zadania w naszym codziennym życiu, a kiedy to robimy, nie wspominamy, że odczuwamy ucisk lub ból. Czasami kobiety zaczynają zgłaszać inne objawy, które mogą być mylące, takie jak uczucie dużego zmęczenia, złe samopoczucie lub kołatanie serca.

Czy dlatego rokowanie w przypadku pierwszego zawału serca u kobiety jest o 20% gorsze niż u mężczyzny?

Na te liczby wpływa wiele czynników. Od programów profilaktycznych, które tradycyjnie koncentrują się bardziej na mężczyznach, po świadomość kobiet, które nie czują się bezbronne i mogą znieść więcej. Leczenie jest również ukierunkowane inaczej ze względu na płeć. Na przykład kobiety mają o 30% mniejsze prawdopodobieństwo przepisania statyn na cholesterol niż mężczyźni z tym samym poziomem cholesterolu.

Kobiety rozumieją, że począwszy od 40. roku życia powinny mieć mammografię i badanie ginekologiczne. Czy kardiolodzy powinni współpracować z ginekologami?

Zdecydowanie. Ginekolog czasami staje się lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej kobiety i byłby dobrym wstępem do kardiologa. W ten sposób moglibyśmy leczyć pacjentów, do których trudno nam dotrzeć. Europejskie wytyczne dotyczące profilaktyki sercowo-naczyniowej stanowią, że od 50. roku życia konieczne jest rozpoczęcie badania serca kobiety.

Czy to, że nie palę i nie mam nadwagi, wystarczy, żeby czuć się bezpiecznie?

NIE.

To jest zdecydowana odpowiedź.

Nasz lekarz musi określić nasze ryzyko sercowo-naczyniowe, oceniając cały obraz, a nie tylko dwa czynniki ryzyka. Nasz skład genetyczny (czy nasi rodzice mieli wcześniej problemy sercowo-naczyniowe), nasz konkretny poziom „złego” cholesterolu, czy mamy cukrzycę, lub jak zmienił się nasz indeks glikemiczny lub ciśnienie krwi w okresie menopauzy, wszystkie odgrywają rolę. Tytoń jest ważny, ale inne toksyny, takie jak alkohol, również. Czy ćwiczymy i ile godzin dziennie, nasz poziom stresu, jak śpimy... To wszystko jest o wiele bardziej złożone, dlatego mówimy o indywidualnym profilu ryzyka. Skale algorytmów nie są wystarczająco precyzyjne, aby określić stan pacjenta, zwłaszcza jeśli jest kobietą. Musimy również uwzględnić obrazowanie, aby bezpośrednio zobaczyć, jak czujemy się w środku, jak działają nasze tętnice. Tylko wtedy możemy przewidzieć zawał serca, który następuje, gdy tętnica się zamyka.

Jakie badanie obrazowe jest najwłaściwsze w tego typu działaniach profilaktycznych?

Dzięki tomografii komputerowej naczyń wieńcowych możemy zobaczyć stan tętnic serca w ciągu pięciu minut i przewidzieć możliwy zawał serca. Dzięki temu obrazowi i profilowi ​​ryzyka możemy teraz dokładniej określić rzeczywiste ryzyko. Ultrasonografia naczyniowa, która nie emituje promieniowania i nie wymaga kontrastu, może być również stosowana w celu uzyskania bardziej ogólnej oceny stanu tętnic w pozostałych częściach ciała: tętnic szyjnych, które prowadzą do mózgu, aorty w jamie brzusznej lub tętnic udowych.

Czy Ozempic i podobne leki odchudzające okażą się cudownym środkiem zmniejszającym obciążenie układu sercowo-naczyniowego?

Jasne. Zwalczają otyłość, chorobę związaną z wieloma czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego: cukrzycą, wysokim ciśnieniem krwi, cholesterolem, stanem zapalnym... Otyłość nie jest estetyczna; to poważny problem zdrowotny. Pojawiają się również nowe leki, na przykład na leczenie cholesterolu, gdzie dwa zastrzyki rocznie mogą kontrolować poziom. Nadejdzie czas, gdy będziemy dostawać zastrzyk co pół roku lub co roku i nie będziemy mieć wysokiego ciśnienia krwi, cholesterolu ani wysokiego poziomu cukru we krwi.

Czy masz na myśli bliższą lub bliższą przyszłość, czy też leczenie, nad którym już pracujesz?

Istnieją już zatwierdzone leki, które robią to indywidualnie, takie jak inhibitory PCSK9, które podawane podskórnie dwa razy w roku utrzymują cholesterol na dystans. Inne są w trakcie badań nad kontrolowaniem ciśnienia krwi za pomocą miesięcznych zastrzyków. To dopiero nadejdzie.

Potrzebujemy czegoś trzy w jednym, aby kontrolować ciśnienie krwi, poziom cholesterolu i glukozy.

Będzie to jak polypill Valentína Fustera, ale zamiast w formie pigułki, w formie zastrzyku. A jeśli nie uda nam się tego połączyć w jeden lek, możemy zaplanować pacjentowi dzień na przyjęcie leków, bez obawy o zapomnienie tabletek.